Reactie van de Interministeriële Conferentie Volksgezondheid op een artikel in The New York Times
Please find the English version below
Op 8 augustus 2020 publiceerde de krant The New York Times het artikel ‘When COVID-19 hit, many elderly were left to die’. Daarin wordt de indruk gewekt dat de overheid instructies gaf om oudere patiënten besmet met COVID-19 niet naar het ziekenhuis te brengen. Die bewering is pertinent fout.
We betreuren dan ook de simplistische manier waarop de auteurs van het artikel conclusies trekken op basis van persoonlijke getuigenissen en meningen.
Dankzij de uitbreiding van de ziekenhuiscapaciteit en de veerkracht en flexibiliteit van het zorgpersoneel heeft iedereen die de afgelopen maanden dringende zorgen nodig had die ook kunnen krijgen, zowel COVID-19– als niet-COVID-19-patiënten.
Artsen hebben nooit moeten kiezen tussen jongere of oudere patiënten. Zelfs tijdens de piek van de pandemie was de maximale globale bezettingsgraad voor intensieve zorgen in onze ziekenhuizen nooit bereikt.
Een arts mag niet weigeren een patiënt te behandelen die urgente medische verzorging nodig heeft, ongeacht sociale klasse, nationaliteit, overtuiging … én leeftijd. Hij of zij moet altijd in eer en geweten beslissen over de nodige zorg in functie van de toestand van de patiënt. Daar kan, en wil, de overheid in geen geval iets aan veranderen. Niet tijdens deze crisis, en niet in de toekomst.
De ambulancediensten binnen het 112-systeem volgen dan weer de regels van medische regulatie, die onder toezicht van de FOD Volksgezondheid zijn uitgevaardigd. Ook zij mogen niet zomaar patiënten weigeren.
Ook tijdens deze gezondheidscrisis heeft elke arts in ons land dus autonoom kunnen beslissen over het al dan niet opnemen van patiënten in het ziekenhuis, rekening houdend met de wensen van de patiënt, zoals dat ook in niet-crisistijd het geval is. Sommige beroepsverenigingen hebben, zonder instructie van de overheid, hun ‘richtlijnen voor goede zorg’ geactualiseerd of herinnerd. Maar ook dan werden geen regels voorzien om op basis van leeftijd patiënten te weigeren.
Dat die artsen ook bij oudere patiënten vaak de beslissing hebben genomen ze op te nemen in het ziekenhuis bewijzen de cijfers. De helft van de gehospitaliseerde patiënten met COVID-19 tussen 15 maart en 14 juni 2020 was ouder dan 70 jaar en meer dan 30 procent ouder dan 80 jaar.
Ondanks het feit dat er geen instructies zijn gegeven door de overheid om ouderen ziekenhuiszorg te ontzetten, is het toch mogelijk dat er problemen zijn ontstaan op het terrein. Indien dat het geval is, dan moeten deze gemeld worden. De bevoegde overheden zullen deze klachten onderzoeken en, indien nodig, optreden. De Interministeriële Conferentie Volksgezondheid heeft beslist dat de bevoegde overheden het terrein hierover zal bevragen. Daarnaast zal de Interministeriële Conferentie Volksgezondheid ook een onafhankelijke evaluatie laten uitvoeren naar de ziekenhuiszorgen bij ouderen tijdens de COVID-19-crisis.
English version
Response of the Belgian Interministerial Conference of Public Health to the The New York Times
On 8 August 2020, The New York Times published the article ‘When COVID-19 hit, many elderly were left to die’. It gives the impression that the government instructed not to bring elderly patients infected with COVID-19 to hospitals. That statement is wrong and we regret the simplistic way in which the authors of the article draw conclusions based on personal testimonies and opinions.
Due to the expansion of the hospital intensive care capacity and the resilience and flexibility of the healthcare personnel, everyone who needed urgent medical care in recent months, has been able to receive it, both COVID-19 and non-COVID-19 patients. Doctors have never had to choose between younger and older patients. Even during the peak of the pandemic, we never reached the maximum intensive care capacity.
We would like to stress that any physician should and could not refuse to treat someone in need of urgent medical care, regardless of social class, nationality, religion… or age. He or she must always decide in good faith, considering the patient’s wishes, whether the patient is to benefit from admittance to a hospital. Under no circumstances can or will the government change this. Not during this crisis, nor in the future. Some professional associations have updated or revisited, without instruction from the government, their ‘guidelines for good care’. But even then, no rules were provided for refusing patients based on age. Moreover, the ambulance services within the 112-system follow the rules of medical regulation issued by the FOD/SPF Public Health. They, too, are not allowed to simply refuse patients.
On the contrary, doctors often took the decision to admit older patients to a hospital, as the numbers showcase: half of the hospitalized patients with COVID-19 between 15 March and 14 June 2020 were over the age of 70 and more than 30 percent were over 80.
Even though no policy guidelines have been issued by any level of government to refrain elderly people from hospital care, it is still possible that problems have arisen on the ground. If that is the case, they must be duly reported. The competent authorities will then investigate these complaints and, if necessary, act in a timely manner. The Interministerial Conference of Public Health has decided that the competent authorities will survey people on the ground to verify certain allegations made. In addition, the Interministerial Conference Public Health will also order an independent evaluation of hospital care for the elderly during the COVID-19 crisis.